Vorig weekeinde, de kliniek en Murchison Falls

Afgelopen zaterdag hadden we een jeugddag in Serere, het gebied waar de school en de kerk staan en waar we vanaf Kapchorwa elke dag naar toe reden. We hebben weer ons toneelstukje gebruikt en Benjamin en Antony (een Oegandese jongen) hadden een praatje ter inspiratie/bemoediging.

Zondag zijn we naar de PCU kerk gegaan in Serere. Het was een fijne, warme dienst! Toen we rond een uur of 10 begonnen zat er maar een handjevol mensen in de kerk, maar gedurende de dienst kwam iedereen binnendruppelen en rond 1 uur zat de kerk bomvol! Voor de dienst begon konden we nog wat zeggen tegen de kinderen die naar de Bijbelklas waren gegaan. Het was gaaf om te zien hoeveel kinderen dit waren! (foto linksonder) Tijdens de dienst werden de Bijbels uitgedeeld die we hadden meegenomen. Het aantal mensen dat geen Bijbel had was groter dan het aantal Bijbels dat we hadden meegenomen, maar ze werden door de ouderlingen op een transparante en eerlijke manier uitgedeeld. Het was duidelijk dat de Bijbels als een groot geschenk verwelkomd werden. Na de Bijbels werden ook de ballen en pionnen die we achterlieten bij de kerk zorgvuldig verdeeld over de Bijbelklas en de jeugdgroep.

Tijdens en na de dienst vroegen veel gemeenteleden ons de hartelijke groeten over te brengen aan hun broeders en zusters in Nederland!

Maandag hebben we een kliniek kunnen bezoeken die gerund wordt door weer een andere PCU kerk in de buurt van Kapchorwa. We hebben veel bewondering gekregen voor de dokter (en tegelijkertijd manager) die hier werkt! Vanuit de kliniek wordt voorlichting gegeven over verschillende ziektes en de mensen uit de omgeving kunnen hier behandeld worden of bevallen. Ook als de mensen geen geld hebben worden ze hier geholpen. Als groep hebben we voor de kliniek een couveuse gesponsord. Dit was één van de grootste wensen van de dokter. Van het opgehaalde sponsorgeld hebben we ook een gift gegeven voor het mooie werk dat vanuit de kliniek gebeurd.

Maandagmiddag hebben we de Sipi waterval bewonderd, dé attractie van de omgeving. Daarna zijn we begonnen aan een wandeling met een gids, maar door de regen zijn we in een restaurantje gestrand, wat ook wel een keer lekker was.

Dinsdag zijn we terug gereden naar Kampala. Onderweg hebben we nog een bron (volgende de Oegandezen dé bron) van de Nijl bezocht. Woensdag hebben we souvenirs ingeslagen op de souvenirmarkt en zijn we ’s avonds lekker uit eten geweest. Donderdag hebben we de reis gemaakt richting het Murchison Falls national park. De reis viel wel tegen, we zaten bijna de hele dag in de bus. We kwamen tegen 7 uur ’s avonds aan bij een bijzondere plek aan het water. Hier sliepen we in tenten met daarin heerlijke bedden. Vrijdag hadden we een dag in het park. Er ging een gids met ons mee in de bus die ons veel dieren heeft kunnen laten zien. We hebben zelfs een leeuw kunnen spotten (dé favoriet van de Oegandezen onder ons)!

‘s Middags hebben we een boottocht gemaakt naar de Murchison watervallen. We hebben veel krokodillen en nijlpaarden gezien, volgens onze gids zelfs duizenden. Onze gids vertelde ook dat dit de plek is waarvandaan de Britten de slavenhandel in Oeganda zijn begonnen. Pijnlijk om ook hierbij stil te staan!

Op dit moment zijn we op de terugweg naar Kampala. Morgen is onze laatste dag en maandag gaan we terug reizen. Wat hebben we een bijzondere tijd achter de rug! We hebben veel geleerd van onze Oegandese broers en zussen; hoe ze hun geloof toepassen in hun dagelijks leven door bijvoorbeeld bij het nemen van beslissingen altijd te bidden. Ook heeft de bijbelkennis van de Oegandese jeugd indruk op ons gemaakt. Het wonen bij de gastgezinnen was ook heel bijzonder. Wat waren deze mensen gastvrij en open! We zijn dankbaar voor deze mooie tijd en bidden of de Here ons werk dat we mochten doen wil zegenen!

Situatie in het westen

Door de dominee met wie we eerst zouden gaan samenwerken, worden we op de hoogte gehouden van de situatie in het westen. Er stond een paar dagen terug ook een bericht hierover in het Nederlands Dagblad.

De dominee mailt dat hij en een aantal anderen uit de PCU onder de vluchtelingen werken. Doordat er nu duizenden mensen in Bundibugyo zijn, stijgen de voedselprijzen. Ook is er een tekort aan medicijnen. Een ander probleem is dat er veel kinderen alleen zijn doordat ze hun ouders zijn kwijtgeraakt of hebben verloren.

Voor het westen hadden we van het sponsorgeld een bedrag begroot voor Bijbels voor gevangenen. Dit bedrag hebben we verdriedubbelt, zodat er ook Bijbels kunnen worden uitgedeeld als de mensen van de PCU de vluchtelingen bemoedigen. We zijn blij dat we op deze manier iets mogen betekenen voor de mensen in nood. DVN en UM steunen de PCU financieel om aan de vluchtelingen noodhulp te kunnen verlenen.

 

 

Foto’s uit Kapchorwa

Zo stonden de kinderen van de Mukut school ons dinsdag op te wachten..!

Dit zijn foto’s van de omgeving. Op de school is geen elektriciteit. Water wordt met behulp van een ezeltje bij een dichtbij gelegen bron gehaald. De huizen zijn gemaakt van hout en klei met golfplaten als dak. De mensen die de golfplaten niet kunnen betalen hebben een rond huisje met een rieten dak. De mensen verbouwen hun eigen voedsel en wat dat betreft is er geen tekort. In het gebied van de school groeien veel bananenbomen en maisplanten.

Gisteren was de laatste dag op de Mukut school. Het was super om te zien hoe blij de kinderen zijn met de kleine cadeautjes die we uitdeelden. De directeur en één van de leraren hebben de amste kinderen bij ons gebracht en hun konden we de overgebleven kleding geven van de Jongeling- en Schilderschool. De kinderen van klas 7 waren erg blij met de mooie tekeningen van de Groenschool.

Gisterenmiddag zijn we samen met Oegandese jeugd in verschillende kleine groepjes van de berg waar de school op staat naar beneden gelopen. De wandeling langs allerlei kleine paadjes was mooi! Met de mensen die we tegenkwamen maakten we praatjes en probeerden we over ons geloof te vertellen. De mensen zijn erg gastvrij en vinden het bijzonder om witte mensen bij hun thuis te verwelkomen. Met deze mensen hadden we bijvoorbeeld een bijzonder gesprek. De twee jongens rechts zijn jeugd van de kerk. De jongen in het midden vooraan was nog geen gelovige, maar wil deze zondag naar de PCU kerk komen.

John en James zijn de jeugdleiders die met ons meegegaan zijn naar Kapchorwa. Zij regelen alles super goed voor ons!

Gisterenavond waren we op Kapchorwa Trinity Radio! We waren uitgenodigd bij dit radiostation van de PCU. We mochten vanuit een piepklein geluidsdicht kamertje ons voorstellen aan de luisteraars, vertellen waarom we in Oeganda zijn en een boodschap en bemoediging aan de mensen meegeven. Het was een bijzondere ervaring!

Vandaag, zaterdag, hebben we een leuke dag met de jeugd gehad. Morgen maken we voor de laatste keer de lange rit naar het gebied Serere om de kerk te bezoeken. Maandag hopen we naar een kliniek van de PCU te gaan en dinsdag gaan we terug rijden naar Kampala.

Het gaat nog steeds goed met ons! We hebben twee drukke werkweken achter de rug en we kijken uit naar onze laatste week in Oeganda waarin we veel vrije tijd hebben en het Merchison park gaan bezoeken!

Groetjes van ons allemaal!

Afgelopen zondag en reis naar Kapchorwa

Hier de foto’s die ik gisteren niet meer op de site heb kunnen zetten. We hebben de hele dag geen bereik gehad, maar ik kan nu weer op internet.

Zondagochtend zijn we naar de PCU kerk gegaan op het terrein van het Westminster Theological College. We werden warm ontvangen en het is bijzonder om te zien dat we hier broeders en zusters hebben met hetzelfde geloof en dat we dezelfde liederen zingen om God te aanbidden. We hebben zelf twee Nederlandse liederen gezongen. Na de kerkdienst hebben we een rondleiding gekregen over het terrein van de theologische universiteit van de PCU.

Dit zijn wat kiekjes die we langs de weg in Kampala geschoten hebben.

Zondagavond hadden we een bijzondere afscheidsavond. Veel mensen die we hebben leren kennen (onze gastouders, de dominee, de ouderling en de schooljuffrouw) hadden een klein praatje om ons te bedanken en wij kregen ook de gelegenheid om iedereen te bedanken. Ook kregen we allemaal een cadeautje als herinnering aan onze tijd in Mutungo in Kampala. Aan het einde van de avond hebben Henk en Linda nog een kleine afscheidsceremonie gehad door oma’s natte cake te eten samen met hun gastgezin.

Maandagochtend zijn we vertrokken richting Kapchorwa. We hebben een hele goede reis gehad.

Peter had het beste plekje in de bus. De PCU heeft alles perfect voor ons geregeld. Hier in Kapchorwa hebben we een klein taxibusje tot onze beschikking om mee te reizen, zodat we niet de duurdere grote bus hoeven te betalen die we wel nodig hadden om onze bagage te vervoeren.

Het landschap is hier prachtig! Het is behoorlijk bergachtig. Kapchorwa is een kleine stad in een landelijk gebied. Behalve de stalletjes naast de weg zijn er geen winkels. Vanochtend zijn we in ruim een uur over een onverharde weg al stuiterend naar de school gereden. De kinderen stonden ons op te wachten en zongen voor ons! Het is duidelijk dat sommige kinderen nog nooit een blanke hebben gezien. Langs de weg kijken de mensen hun ogen uit naar ons. We hebben een superleuke dag gehad en genoten van de mooie omgeving. Foto’s van deze omgeving hopen we snel weer te laten zien. Groetjes!

Weekend met de jeugd

Hier weer even een berichtje van ons. We zitten nu in een hotel in Kapchorwa op ons avondeten te wachten (inmiddels al twee uur!).

Deze foto’s zijn nog van afgelopen vrijdag, toen we de afscheidsdag op de school hadden. De kinderen waren erg blij met hun cadeautjes en kleding! De vlaggetjeslijn van de Jongelingschool heeft een mooi plekje gekregen.

Vrijdagmiddag hebben we voor de tweede keer deur tot deur evangelisatie gedaan. Deze keer was het al een stuk minder onwennig. We hebben mooie gesprekken gehad en we mochten verschillende mensen bemoedigen en voor ze bidden. We zijn onder de indruk van de bijbelkennis die onze Oegandese broeders hebben!

Zaterdag hebben we een hele gave dag gehad met de jeugd van de Zana Presbyterian Church in Kampala. ’s Morgens heeft Benjamin een programma geleid met een o.a. een praatje en ons toneelstukje. Ook hebben we in kleine groepjes elkaar iets beter leren kennen door middel van het spel ‘kaarten op tafel’.

’s Middags zijn we met de jeugd naar het strand gegaan. Hier hebben we een supermiddag gehad. Op de terugweg ’s avonds hebben we engelse opwekkingsliederen gezongen in de bus; bijzonder!

Door het samenzijn op het strand zijn we zeker dichterbij elkaar gekomen. Alle singles uit onze groep zijn nu voorzien.. 😉

Groepsfoto op het strand..

Het internet hier is niet zo best. Ik wilde in dit bericht nog 5 foto’s plaatsen, maar dit probeer ik morgen te doen.

Groetjes van ons allemaal!