Een paar indrukken nu ook van Isebrand en Ester, nu we ruim 1,5 week hebben doorgebracht in Kaapstad en omgeving.
Na een lange, maar erg goed verzorgde vliegreis naar Kaapstad, werden we opgehaald door Marco en zag ik tijdens de rit naar onze verblijfplaats voor het eerst een sloppenwijk. Er liepen mensen dicht langs de snelweg, en Marco vertelde dat er veel ongelukken gebeuren.
De volgende ochtend was het eerste dat opviel de helderheid van het licht buiten! Wat een zomerzon hebben ze hier! Veel bomen en struiken staan in bloei met uitbundige kleuren roze en paars. We hebben nog geen regenbui meegemaakt, en toch is er veel groen.
Als we door minder rijke wijken heen rijden zie je wel dat de groene gazonnen echt wel gesproeid worden, want op de zanderige heuvels met shacks (krotten) is weinig groen te bekennen.
In Utrecht zie je overal fietsers, hier wordt veel lopend gedaan. Bestuurders moeten altijd alert zijn op (soms roekeloos) overstekende voetgangers.
De eerste week van ons verblijf hier stond in het teken van kennismaken met de betrokkenen bij Hope Center en Jeugd met een Opdracht, en het helpen bij de Holiday Club voor kinderen van 7e Laan en omgeving. Een grappige constatering, was dat de Holiday Club die in Nederland weken voorbereid zou worden, hier in een dag is samengesteld. Wel hadden wij een aantal activiteiten voorbereid, maar het programma, de PR en de boodschappen zijn allemaal in 1 dag geregeld. Soms even slikken als je anders gewend bent, al is het Afrikaanse ritme hier ook wel aanstekelijk. Het kwam namelijk allemaal goed!
De mensen die hier willen werken aan duurzame ontwikkeling van de gemeenschap, zijn heel duidelijk zeer betrokken bij de doelgroep. Ze hebben visie voor bijvoorbeeld 7e Laan, en getuigen van God’s werk in wat er tot nu toe tot stand is gekomen, vaak op onverwachte wijze. Ze zien de gemeenschap veranderen. Waar er twee jaar geleden wekelijks ambulances naar 7e Laan reden vanwege geweld, is dat nu eerder maandelijks, en dan vanwege medische problemen in plaats van steekpartijen. Tegelijk is het ook werk dat veel geduld vraagt, omdat de omstandigheden maken dat mensen moeilijk uit oude patronen komen. Wat wij mooi vinden, is dat sleutelfiguren uit de wijk zelf een rol hebben in de ontwikkeling van de wijk en Hope Center. Aunty Cathy is een van deze sleutelfiguren, zij zijn aanspreekpunt in 7e Laan. Aunty Cathy begon met het uitdelen van voedsel voordat HOSA betrokken raakte bij deze wijk. Door de komst van HOSA kon ze dit uitbreiden, en draait zij nu dagelijks de soepkeuken.
We ontmoetten een jonge man die woont in 7e Laan, en via het contact met Hope Center al 90 dagen clean is en zich inzet voor zijn wijk en een voorbeeldfunctie heeft voor de jongeren. Dat hij veel betrokken wordt bij het werk dat is gelieerd aan de stichting, helpt hem om vol te houden. Zo ging hij mee toen we gisteren in een van de opvanglocaties voor gehandicapte kinderen (Sibongile) de plafonds een opknapbeurt gingen geven. Interessant om van hem te horen over het leven in de shacks. In de pauze werden we meegenomen naar een plek waar vlees wordt klaargemaakt op een braai, gemaakt van een half olievat. Er staan veel vrouwen vlees klaar te maken, elk met hun eigen recept voor de marinade, waarvan de locals precies hun favoriet weten. Ze werken in de volle zon, en smeren hun gezicht in met klei tegen de warmte en rook van de braai.
Gisteravond is Isebrand naar 7e Laan gereden. Daar stonden twee mensen hem op te wachten om de auto schoon te maken, zoals afgesproken. Het is gebruikelijk om de mensen geen geld te geven, maar uit te betalen d.m.v. stempels die waarde hebben in de supermarkt. Hierdoor is er minder verleiding om drugs te kopen, wat ook in 7e Laan een groot probleem is.
We vinden het bijzonder om hier te zijn. Het is indrukwekkend hoe groot het verschil tussen arm en rijk is. De christenen die we hebben ontmoet, spreken openhartig over Gods werk in hun leven. Bij een voorstelrondje wordt eerst genoemd wat Jezus voor hen betekent. Dankbaarheid, vertrouwen en Jezus’ liefde staan in het middelpunt van hun leven.
Lieve Ester en Isebrand, zo te zien genieten jullie met volle teugen en leren jullie van je Afrikaanse broertjes en zusjes openhartig over geloof te praten, heerlijk. Wees dankbaar met wat jullie mogen geven aan liefde en geniet verder van alles en morgen gefeliciteerd met jullie moeder Klara en de verjaardagen van Linda en Ester, veel plezier en dikke kus van oom Albert en tante Tea
Een warme groet uit koud winderig Katwijk. Echt leuk om te lezen dat jullie weer genieten van de mensen in Zuid-Afrika! Veel plezier, genieten en Zijn Kracht en Wijsheid teogewenst
Marianne
En…….hebben jullie de familiedag Brak die 4 jaar geleden uit Spakenburgers naar ZA emigreerde al opgezocht? Ze wonen in Kaapstad.
We vinden het een heel onderneming, dat jullie dat zo doen, en ondanks dat de mensen daar zo leven, kunnen jullie de sleutel van het geloof, op een natuurlijke manier geven. Door er te zijn, en wie jullie zijn. Het is mooi om jullie zo te volgen, en dat jullie voor elkaar, en naar elkaar, de liefde over brengen mogen, in Z.A. die van Hem komt.
veel liefs van Arie en Maaike
Even gekeken op jullie “”Blog””
Dat het werken en genieten is, kunnen we zien op de foto’s
Nog een fijne week daar, en een goede terugreis voor Isebrand en Esther.
Hartelijke groet, oom Derk en tante Ant uit Roodeschool.
Even gekeken op jullie “”BLOG””
Dat het werken en genieten is, konden we zien op de foto’s.
Nog een fijne week en een goede terugreis naar het winderige Nederland, voor Isebrand en Esther.
Hartelijke groet, oom Derk en tante Ant, Roodeschool.