De computers doen het weer, dus kon Henk van de week weer een aantal lessen geven.

Vorige week had Shireen mijn haar ingevlochten.

Deze week was ik aan de beurt om haar nagels te lakken en die van alle buurmeisjes natuurlijk.

Elvin en Eldine werken op de mat.
Elvin werkt met een van de puzzels die we gekocht hebben van het geld
van de collecte die voor ons werk gehouden werd in een kerk hier.
Eldine speelt met de memory die kinderen van de P. Jongelingschool gemaakt hebben.

Elvin ‘leest’ uit de Bijbel.

Veel gezinnen van de kinderen van de school doen hun boodschappen bij ‘het blou bussie’. Dit is een blauw VW busje dat op vrijdagavond langs de huisjes rijdt. Dankzij dit busje hoeven de mensen geen taxi te nemen naar het dorp om boodschappen te doen. Het grote nadeel is dat het busje erg hoge prijzen vraagt. Hierdoor zitten veel gezinnen aan het busje vast omdat ze een schuld hebben opgebouwd. De mensen krijgen hun boodschappen pas als hun schuld van de afgelopen weken betaald is. Soms gaat dit via de boer waardoor een aantal mensen nog geen eens het geld te zien krijgen wat ze de afgelopen weken hebben verdiend; een vicieuze cirkel. De vrouw die het busje rijdt kan behoorlijk tekeer gaan als iemand niet genoeg betaalt en veel mensen hier zijn bang voor haar.
En de wijnboer kan het soms maar weinig schelen.

Afgelopen week zijn we begonnen met een nieuw projectje. Met behulp van de familie Abrahams proberen we de mensen duidelijk te maken hoe ze hun schuld kunnen aflossen en los kunnen komen van het busje. Het plan is simpel:

1. Elke tweede vrijdagavond krijgen de mensen loon voor 2 weken.  (ca. 500 Rand = 55 euro)

2. Een deel van het loon wordt apart gehouden. Dit moet genoeg zijn om voor gewone supermarkprijzen twee weken voedsel voor het gezin te kunnen kopen. (bv 35,-)

3. De rest van het loon wordt gebruikt om een klein stukje van de schuld af te lossen (bv 20,-), maar er worden geen nieuwe dingen gekocht bij het busje tegen woekerprijzen.

4. De mensen geven ons een boodschappenlijstje en wij halen de boodschappen voor ze bij de goedkoopste supermarkt. Ze betalen ons dit direct contant bij aflevering van de boodschappen op vrijdag.

5. Zodra de schuld bij het busje is afgelost hebben de mensen genoeg contant geld om een taxi te betalen (retourtje 3 euro) om boodschappen te doen in het dorp. Gezinnen kunnen ook samenwerken door voor elkaar de boodschappen mee te nemen.

Sommige gezinnen zouden volgens dit plan al voor de kerst uit het rood zijn bij het blauwe busje. En zeker alle gezinnen voor dat wij terug gaan naar Nederland.

Het is wel bijzonder, want wij zouden met ons spaargeld zo in een keer van een heleboel gezinnen hun schuld kunnen aflossen. Het gaat namelijk helemaal niet om zulke grote bedragen. Het is alleen zo dat de mensen zelf moeten gaan beseffen dat ze niet afhankelijk zijn van dit busje, zelfs al hebben ze een schuld daar opgebouwd. Het uiteraard de bedoeling dat de gezinnen zelf hieruit komen en gaan beseffen hoe het ook anders kan.

Voor de mensen die gekozen hebben om ons plan te gaan gebruiken was dit best wel een grote stap. Het houdt namelijk in dat ze een gedeelte van hun geld ‘achterhouden’ voor de vrouw van het busje, welke hun blijkbaar behoorlijk geintimideerd heeft. Maar meerdere gezinnen hebben ons aanbod om goedkoop boodschappen voor hen te doen aangenomen en hebben afgelopen vrijdag het eerste deel van hun schuld afgelost zonder iets nieuws bij het busje te komen. Een van de gezinnen die ook enthousiast was geworden om haar schuld af te lossen heeft dit helaas niet slim aangepakt; ze hebben met al hun loon in een keer hun schuld afgelost, maar hebben nu voor de komende twee weken nauwlijks eten in huis. Lastig, want we willen niet voor dit gezin zomaar eten kopen; we willen graag dat ze gaan leren hoe ze beter met hun geld kunnen omgaan. Gelukkig had de school deze maand eten over met een beperkte houdbaarheidsdatum en hiervan mochten we al iets uitdelen aan de mensen die gaan proberen om van hun schuld af te komen.

Een andere vrouw had ons op vrijdagmiddag al 400 rand, ongeveer 44 euro, gegeven, zodat ze dit niet hoefde te verstoppen voor de vrouw van het blauwe busje. (Of voor drinkende familielieden?) 

We hebben goede moed dat sommige mensen gaan inzien hoe ze straks onafhankelijk van het busje zelf hun geld kunnen beheren en, doordat ze dan goedkoper boodschappen kunnen gaan doen, ook geld kunnen gaan sparen voor een keer iets extra’s voor de kinderen of om hun huisje goed te onderhouden. We hopen dat de families bij wie het plan gaat werken straks een voorbeeld voor de anderen zullen zijn.

De kinderen van graad 3 wilden graag een liedje zingen voor de kinderen in Nederland.
Op het tafeltje en de mat herkennen de kinderen van groep 5/6 van de Groen van Prinstererschool
misschien wel de vlag die we voor hun aan het knutselen waren.

Met oordopjes in de computer kun je het geluid het beste verstaan.

Peter – Christolene – Jesmine

Tekst:
Zaccheüs klom in ’n vijeboom.
Die Here sê; Zaccheüs klim af.
Vandag is daar vreugde in jou huis.

Afgelopen weekeind is er ingebroken bij de school. De dader was snel gevonden; hij kwam zichzelf melden. Het was een jongen die wij ondertussen hebben leren kennen als een vrolijke jongen van ongeveer 11 jaar oud. Hij is er ook altijd bij als er op de school spelletjes of een kerkdienst georganiseerd wordt. In het weekeinde was zijn moeder dronken en had hij honger. Hij heeft toen samen met een vriendje bij de school ingebroken en een brood met een paar blikjes vis gepikt en in een aantal lokalen gerommeld.
Zielig dat de moeder van deze jongen haar geld uitgeeft aan drank in plaats van dat ze voor iets te eten zorgt!

Aan de ene kant zijn de kinderen en de mensen die we thuis bezoeken altijd erg vriendelijk en ze lijken vaak vrolijk te zijn. De kinderen kunnen naar school gaan en de ouders hebben werk op de wijngaard, ook al verdienen ze maar weinig.

Aan de andere kant zijn er veel kinderen die slecht gekleed rondlopen, zie je dat oudere mensen zwaar werk doen, zet je een kind soms af bij een huisje dat er echt beroerd uit ziet en waar een gebrek is aan privacy voor de verschillende gezinnen die er wonen. Dit weekeinde waren we weer even op bezoek bij het meisje dat de baby gekregen heeft. De baby slaapt bij haar in bed in een kamertje vol vliegen waar ook haar zusje slaapt. De ruimte wordt afgescheiden door een gordijn.

Soms hoor je ook verhalen waar je echt van schrikt, zoals pas toen we een paar achtergrondverhalen hoorden van kinderen. Dit ging over seksueel misbruik, mishandeling en kinderen die in het weekeinde ergens anders wonen omdat hun ouders dan dronken zijn. En wij kennen ondertussen de kinderen waar dit over gaat…

Wat een ellende!

We hebben weer een goede week gehad.
De juf van graad 6 was afwezig ivm scholing, daarom heeft Linda met de meisjes geknutseld en Henk de jongens voetballes gegeven.

We hebben vlinders gemaakt en versierd door stukjes uit tijdschriften te scheuren.

‘Ik kon er niets aan doen, het indelen was door loting!’

Vorig weekeinde hebben we een lekker rustig weekeinde gehad. We mochten we op het huis van een lerares passen die op familiebezoek ging.

’s Morgens moest er van alles gevoerd worden; de hond, de kip en een soort eenden.

Afgelopen weekeinde is ook het babytje geboren van het meisje dat zwanger was; Shireen.
Het was wel bijzonder om daar op visite te gaan. Shireen is blij met haar kindje, maar is nu wel met school gestopt
en zit overdag alleen thuis met ‘Olivia’.

We zijn verhuisd!
Nadat we 3.5 maand bij de Abrahams in huis hebben gewoond en daar een erg goede tijd hebben gehad, was het nu tijd om op ons zelf te gaan wonen. We hebben een heel mooi appartement gevonden waar we voor hetzelfde geld als bij de Abrahams kunnen wonen, al zitten we nu natuurlijk niet meer all-inclusive. We zijn erg blij met ons nieuwe plekje! Het huis is erg mooi ingericht en de appartementen liggen aan een mooie tuin met zwembad. Het is ook fijn dat we hier internet hebben en dus wat makkelijker op internet kunnen en kunnen skypen!
Onze skypenaam is van.de.geest

Liefs,
Henk & Linda

(Nog twee mooie foto’s die we aan ma S.’s bezoek hebben over gehouden)

(Ja, deze foto is ECHT!)