Afgelopen weekeind is er ingebroken bij de school. De dader was snel gevonden; hij kwam zichzelf melden. Het was een jongen die wij ondertussen hebben leren kennen als een vrolijke jongen van ongeveer 11 jaar oud. Hij is er ook altijd bij als er op de school spelletjes of een kerkdienst georganiseerd wordt. In het weekeinde was zijn moeder dronken en had hij honger. Hij heeft toen samen met een vriendje bij de school ingebroken en een brood met een paar blikjes vis gepikt en in een aantal lokalen gerommeld.
Zielig dat de moeder van deze jongen haar geld uitgeeft aan drank in plaats van dat ze voor iets te eten zorgt!
Aan de ene kant zijn de kinderen en de mensen die we thuis bezoeken altijd erg vriendelijk en ze lijken vaak vrolijk te zijn. De kinderen kunnen naar school gaan en de ouders hebben werk op de wijngaard, ook al verdienen ze maar weinig.
Aan de andere kant zijn er veel kinderen die slecht gekleed rondlopen, zie je dat oudere mensen zwaar werk doen, zet je een kind soms af bij een huisje dat er echt beroerd uit ziet en waar een gebrek is aan privacy voor de verschillende gezinnen die er wonen. Dit weekeinde waren we weer even op bezoek bij het meisje dat de baby gekregen heeft. De baby slaapt bij haar in bed in een kamertje vol vliegen waar ook haar zusje slaapt. De ruimte wordt afgescheiden door een gordijn.
Soms hoor je ook verhalen waar je echt van schrikt, zoals pas toen we een paar achtergrondverhalen hoorden van kinderen. Dit ging over seksueel misbruik, mishandeling en kinderen die in het weekeinde ergens anders wonen omdat hun ouders dan dronken zijn. En wij kennen ondertussen de kinderen waar dit over gaat…
Wat een ellende!
Wat goed dat jullie daar toch nog een paar zonnestraaltjes positiviteit kunnen bezorgen. En kunnen laten zien hoe het ook kan…
Zoveel ellende doet mij vaak nog meer verlangen naar Jezus terugkomst. En tot die dag blijven we aan die kinderen denken en bidden of ze beschermd mogen worden. En Jezus mogen leren kennen als hun grote voorbeeld en Held.
Jullie zijn toppers, we zijn trots op het werk dat jullie doen!
Tot snel maar weer ’s @ skype!!
Hey Linda en Henk,
Leuk weer even iets te horen/lezen.
Dat verhaal van dat diefje doet me denken aan het boek Gus, de gauwdief, van Janwillem Blijdorp. Google maar es.
(Dat gaan we aanbieden als Kerstboekje aan de GKv-kerken, als DVN.)
Via de mail -die ik nog steeds stiekem meelees- zag ik dat het Groenhorst voor jullie kinderen in actie gaat komen! Echt goed joh!
Het aftellen voor jullie gaat al bijna beginnen he? Of ga je bijtekenen daar in Zd-Afrika? 🙂
Leuk appartement, waar jullie nu wonen. Daar zou ik ook best willen wonen…
Stuur me eens een mailtje als je tijd hebt, om nog eens wat dieper bij te praten over de toekomstplannen?
Heel veel sterkte met de kids daar, en alle druppels op de gloeiende platen!!
(Leuk, de blauwen tegen de rooien… Ik heb de foto als bureaublad-achtergrond ingesteld).
liefs, Carla
Ok, I guess i should not put too much trust in the google-translator, because if i got it right the 11 year old boy was “cheerful” and not “gay” (english version) or “homosexuell” (german version)…
Miss you guys, and miss the kids. so thanks for every update here 🙂
Greetings from schnitzelland