Eerste dagen

We zijn alweer een paar dagen in ZA. Onze eerste tijd in Kaapstad was echt super. Marco kan heel enthousiast vertellen over zijn werk. Hij werkt voornamelijk met straatkinderen,maar hij coördineert vrijwilligers voor verschillende projecten in Kaapstad en heeft veel mooie verhalen. Hij zal ons later ook nog naar verschillende projecten meenemen. Op de foto ons eerste ontbijt met Marco en Tabea.

Zaterdagmiddag zijn we na een uitgebreid ontbijt bij Marco en Justine gaan rijden naar de school. We hebben de mooie route gekozen, die ook inderdaad erg mooi was. Het landschap hier heeft lage bergen en het uitzicht vanaf de toppen is prachtig. De reis duurde wel langer dan we gedacht hadden maar we kwamen nog net voordat het hier donker wordt (rond 6 uur) aan. Toen we aankwamen wou aunty Annum net vertrekken om boodschappen te gaan doen. Ze had ons namelijk al aan het einde van de middag verwacht. Nadat ze ons kort onze kamers had laten zien en de keuken vetrok ze en daar zaten we dan met z’n drieen in een koud onbekend huis met een rammelende maag. Rond half negen kwam aunty Annum terug en hebben we gegeten. Het eten was erg goed; een soort lasagne met ei. Aunty Annum gaf ons nog meer informatie over de school en wat we kunnen gaan doen. Henk zal sowieso starten met de computerlessen en ik met het geven van bijles aan een stuk of 8 kinderen met special needs.

Uncle Martin, aunty Annum’s man, is er niet. Hij is in Canada op familiebezoek bij hun gloednieuwe kleinkind. Aunty Annum zou daar ook naartoe gaan maar dit is niet doorgegaan, waarschijnlijk omdat er niet genoeg geld is. Er verblijft op dit moment ook een dochter van Aunty Annum in het huis met twee kids. Haar man is op outreach (evangelisatie). Ook zijn er op dit moment twee zonen in het huis die op het terrein van de school het extra klaslokaal bouwen dat door onze kerk gesponsord is. Zij kwamen gisteravond laat binnen en we hebben aan de keukentafel gezeten en echt met ze gelachen. De ene, Martin John, woont hier altijd. De andere, Ryan, woont in Kaapstad. Verder woont er hier in huis nog een dochter, Anchen, maar die hebben we nog niet veel gezien. En dan is er natuurlijk Tabea, het duitse meisje dat met ons meegereden is vanuit Kaapstad.

Onze kamer is super. We hebben er naast twee bedden ook een bureautje en twee stoelen, een spiegel, een kast en nog een klein tafeltje staan. Het is groot genoeg om je even terug te trekken als je wilt computeren of een boek lezen ofzo.

Wel is het hier in huis erg koud. Het weer is overdag echt heel lekker; we kunnen met lange mouwen zonder jas lekker in de zon zitten. Maar zodra de zon weg is wordt het heel snel erg koud en op de een of andere manier lijkt het bij de Abrahams in huis nog kouder te zijn en er is natuurlijk geen verwarming. Maar ik heb al een lekkere badjas gekocht.

Zondag zijn we naar de kerk gegaan in Robertson. Dit is de kerk waar aunty Annum heengaat. Het was een Evangelische kerk. Er zijn hier meerdere kerken en we zullen de volgende weken verschillende bezoeken. Aansluitend aan de dienst was er een kinderdienst. Dit was echt waanzinnig om te zien. Er waren honderden kinderen en er was een supergoed programma met dans en toneel en spelletjes.
Na de dienst was er een erg lekker lunch; kip met een onbekende groente met rijst. Daarna zijn we met z’n drieen naar de school gereden waar Ryan en Martin-John samen met Koos (de klusjesman van de school) bezig waren om het klaslokaal af te maken. Thabea en ik hebben lekker in de zon tegen een boom aangezeten en gelezen en Henk heeft geholpen met schilderen. Vooral Ryan wou het lokaal nu graag wel afmaken zodat hij snel weer terug kan naar zijn familie. Toen de zon weggging werd het vandaag weer erg koud. Thabea en ik zijn toen naar huis gereden. Ik heb het eerst de auto bestuurd en links gereden, maar het ging allemaal prima. Henk reed met de broers terug.

Vanmorgen was ons officiele welkom. We hebben zelf een verhaaltje verteld en we werden bedankt voor onze komst en ook uitgebreid voor het klaslokaal. Ohja gisteren hebben we nog apen gezien:

Ik zit nu in de school, maar iemand anders wacht al op de computer dus ik moet het nu verder kort houden (het eerste deel had ik al eerder getypt), maar vandaag heb ik, Linda, de 8 kinderen ontmoet met de special needs die ik elke dag een half uur apart zal nemen. Morgen zal ik hiermee gaan beginnen. Henk is vandaag nog bezig geweest met het nieuwe klaslokaal.

Een heel verhaal, en nog niet alles is verteld, maar dat komt nog wel.

Liefs,
Henk & Linda

9 gedachten over “Eerste dagen

  1. Tjonge, dat jullie het daar zo koud hebben! Hier is het nog steeds 30 graden of meer. Erg leuk dat er ook wat foto’s te zien zijn, geeft een mooi beeld hoe het daar is. Succes morgen met de start met de kinderen, hopelijk kunnen ze voldoende goed engels!
    Ik denk aan jullie, veel liefs!
    Hilde

  2. Wij hebben het van ons leven nog nooit zo koud gehad als in de avonden / nachten van de eerste twee maanden van ons verblijf in Zuid-Afrika, dus ik weet wat je bedoelt met die kou! Dan mis je een centrale verwarming toch wel erg…Sterkte met de kou en geniet van de leuke / mooie dingen!

    Liefs Anneke

  3. Jullie verhaal hier aan de bar op de camping gekopieerd, gaan we zo gezellig met z’n allen bij de tent lezen!!
    Vakantiegroeten, pa, ma, Ester, Suzanne, Nelleke, Arie, Mirjam, kusje van Abel

  4. Hoi Henk en Linda,

    Wat leuk dat jullie al zo snel alles op de site kunnen zetten.
    Jammer van de verwarming, maar verder ziet jullie optrekje er prima uit.

    Heel veel succes met de lessen Linda!
    En Henk klusze…

    Liefs Jasper, Roeline en een knuffel van Lotte en Noa

  5. Hoi Henk en Linda,

    We begrijpen dat tot nu toe de temperatuur de grootste ‘stress’ geeft en dat is een goed teken, want dat betekent dat de rest (het eten en zo, is natuurlijk heel belangrijk) erg goed verloopt. We zijn blij voor jullie en we lezen tussen de regels door dat jullie enthousiast en gemotiveerd zijn.

    Wij zijn inmiddels terug uit Frankrijk en vieren de zomer nog thuis (graadje of 25, linda).

    Hoop snel weer wat van jullie te horen, m.n. hoe het contact met de kinderen verloopt.

    Tot dan,

    Astrid en Hille

  6. Hé Henk en Linda,

    Goed om te lezen dat jullie een goed welkom hebben gehad, eerst in Kaapstad en toen in Ashton. Kan koud zijn daar he?! Soms lijkt het wel of het huis de koelte vasthoudt, maar gewoon lekker wat vroeger naar bed en weer vroeg op is het makkelijkst om er niet al te veel last van te hebben. Vergeet uncle Martin niet om een braai te organiseren! Hij weet wel hoe je moet BBQ’en! Heel veel succes en we zijn erg benieuwd naar de komende verhalen!!! Doe de groeten aan Martin John! O ja, hij en zijn pa kunnen fantastisch gitaar spelen, maar dat hebben jullie vast al ontdekt.

    Groetjes, Gerben en Barbara

  7. Hoi Henk en Linda,

    Leuk om jullie foto’s te zien en jullie verhaal te lezen. Wat een mooie kamer hebben jullie. Het lijkt wel een hotelkamer. Nu nog verwarming. Wanneer wordt het warmer in Afrika. Ik heb geen idee?

    Toen ik de foto zag van Henk roerend in de grote pan, dacht ik; Jij wilde toch altijd kok worden.
    Its a dream come true….

    Liefs van Theo, Marianne en de meiden.

    Wij krijgen vrijdag weer een nieuwe loge. Ook weer spannend!

Laat een antwoord achter aan Anneke Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.