Liefs weer, nu vanuit Copan, Honduras!

Onze eerste week in Honduras was niet makkelijk. Eerlijk gezegd was het gewoon best zwaar. Kort na aankomst werd Micha ziek. Hij gaf over en had diarree. Hij wilde niet eten of drinken. De tweede avond was er nog geen verbetering. Micha wilde alleen maar slapen en werd steeds slapper. Daarom besloten we die avond nog naar een kliniek te gaan.

Terwijl we wachtten op vervoer vraagt Henk aan mij “Wat is dat?!” Ik schrik me rot want er zit een schorpioenachtig beest op de muur. Snel pakken we Micha en gaan de kamer uit. Julio, de Ywam-er die hier op Honduras actief is, komt en doodt het beest. Het is een alacran, zegt hij, niet zo giftig als sommige schorpioenen, maar ik voelde me even niet meer op mijn gemak in onze kamer.

We komen laat aan in de kliniek en alles gaat een beetje anders als in Nederland. De dokter wacht ook niet totdat wij, met behulp van vertaling, alles goed begrepen hebben, dus het is lastig om vragen te stellen.

Michakliniek

Daarna duurde het nog even voor Micha op ging knappen. Zelf was ik ook niet helemaal lekker en in ons huisje hebben we geen stromend water, dus schoonmaken, douchen en naar de wc gaan is allemaal wat lastiger. Ook is het wennen aan de hitte.

Henk en ik zijn omstebeurt thuis gebleven bij Micha. Iets waar ik wel erg van genoten heb, was een bezoek aan een basisschool. De juffen en kinderen hadden voor ons een voorstelling voorbereid met traditionele dans en lekkernijen. Daarna hebben we met behulp van korte toneelstukjes verteld over God’s liefde. Een ander toneelstukje ging over identiteit: iedereen is anders en dat is oké!

School

Inmiddels is Micha, God zij dank, opgeknapt. We zijn nu voor een week in een andere plaats, Copan. We verblijven op een locatie waar Youth for Christ bijna wekelijks kampen organiseert. Door kampen en conferenties van kerken en groepen uit de US hebben ze een inkomen, waardoor ze gratis kampen kunnen organiseren voor openbare scholen in arme wijken. De leerlingen en leraren van deze scholen kijken erg uit naar het jaarlijkse kamp op deze mooie plek. Tijdens het kamp wordt het goede nieuws gedeeld. Komende week gaan wij helpen bij zo’n kamp. Ik ga een verhaal vertellen, als ik genoeg voorbereidingstijd heb, hoop ik het in het Spaans te doen!

Deze Youth for Christ locatie is gestart toen de founder te horen kreeg dat hij kanker had en nog zo’n 10 maanden te leven had. Hij besloot te stoppen met werken en fulltime voor Gods koninkrijk aan de slag te gaan. Inmiddels doet hij dit al bijna 20 jaar!

yfcplek

We zijn dus weer op een bijzondere plek! We hebben hier vanmiddag ook een school bezocht. Dat vind ik echt leuk om als team te doen. Ik ga volgende keer proberen om een filmpje hiervan te maken om een indruk te geven.

Liefs!

5 gedachten over “Liefs weer, nu vanuit Copan, Honduras!

  1. Gelukkig is micha weer beter en kunnen jullie je werk weer voortzetten. Leuk om weer wat te horen en zien van jullie. Liefs Theo en Marianne

  2. Beste Henk en Linda,
    Wat maken jullie veel mee. Wat naar dat Micha zo ziek was, gelukkig gaat het nu een stuk beter. Veel sterkte met alles. Mooi dat jullie ondanks alles toch over Jezus kunnen vertellen. DIep respect! Hartelijke groeten van Corry Zantema

  3. Zo ik lees dit nu pas! Best heftig, maar volgens mij gaat het inmiddels allemaal weer beter. Heel veel goed voor de komende tijd en Gods zegen! Liefs Ruben en Margrier

  4. Eindelijk eens tijd om jullie verhalen te lezen!
    Wat was het schrikken om te lezen dat Micha zo ziekjes was, wat fijn dat hij het nu beter gaat.
    En wat is hij groot geworden in de tijd dat jullie weg zijn!
    Ik ga van de week de rest van alles even lezen!
    Succes daar!

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.