Mooi werk
Het was gaaf en leerzaam om de afgelopen twee weken mee te lopen met Willem en Erna en iets van hun werk in Lima te zien. Het project Brazos Abiertos (Open Armen) bestaat onder andere uit een schooltje en een kerk. Vanuit deze twee gebouwen worden verschillende acitiviteiten georganiseerd. Zo is er een aantal keer in de week huiswerkbegeleiding, op woensdag zijn er vrouwengroepen en op zaterdag is er een programma voor tieners.
Vorige week mochten wij het zaterdagprogramma voor de tieners voorbereiden. Dit hebben we samen met onze vriendin van de DTS gedaan, Cinthia. Eigenlijk is het best bijzonder dat Cinthia tijdens de DTS een medestudent van ons was en dat ze zo dichtbij het project van Willem en Erna blijkt te wonen. Naast haar vriend had ze ook nog drie vrienden van de kerk meegevraagd. Leuk dat deze connectie is gelegd, zodat Cinthia en haar vrienden misschien wel bij het project betrokken kunnen blijven.
Ik vond het mooi om iets mee te krijgen van het werk dat in de vrouwengroepen wordt gedaan. Er zijn twee groepen, één keukengroep en één handenarbeidgroep. De keukengroep leert elke week een nieuw recept. Dit recept kunnen ze gebruiken om dingen te bakken die ze op straat kunnen verkopen om een klein inkomen te verdienen. In de keuken gaat het er heel relaxed aan toe. De vrouwen staan om een hoge tafel heen. Terwijl de vrouwen gezellig staan te praten wordt de kom met deeg doorgegeven en iedereen roert er langzaam twee rondjes in. Het is duidelijk dat de vrouwen ook voor hun ontspanning hier komen. De andere groep maakt bijvoorbeeld kettingen, kussenhoezen en sleutelhangers. Afgelopen woensdag was er een dame van de organisatie Fair Trade. De vrouwen liepen een modeshow en vervolgens plaatste de dame een bestelling. Leuk om mee te maken! Deze spullen komen onder andere in de wereldwinkel in Spakenburg terecht!
We zijn ook een paar keer op bezoek geweest bij mensen om een voedselpakket te brengen. Hoe deze families in krotten leven met hun kinderen maakt zeker indruk. Veel mensen in deze wijk hebben een klein inkomen door het sorteren van afval. De vuilnisbelt is geen groeiende heuvel maar een groot gat/ravijn dat gevuld wordt. Eén huisje stond letterlijk op de rand, naast de steile afgrond, geen fijne plek om met kleine kinderen te wonen! Een ander gezin had een kindje, iets jonger dan Micha, dat behalve borstvoeding niets wilde eten. Ze wilde ook voortdurend vastgehouden worden en ze was (in mijn ogen) griezelig klein. De dokter had gezegd dat ze een allergie voor het vele stof in de wijk had. Een opmerkelijke verklaring, maar ik kan me zeker voorstellen dat deze wijk niet de meest gezonde omgeving is.
Bijzonder nieuws
We hebben nog een leuk bericht; we kunnen allebei weer aan de slag bij onze vorige werkgever! Henk gaat weer voor de ZOA aan het werk en ik ga weer les geven op de Guido. Daarbij willen we vertellen dat we om een halfjaar contract gevraagd hebben, omdat we de komende tijd blijven bidden en overwegen of we ingaan op een uitnodiging die we vanuit Zuid-Afrika hebben ontvangen om daar aan de slag te gaan voor de stichting Hope Southern Africa. Hierover kunnen we nog veel meer vertellen, maar dat doen we graag als we volgende week weer thuis zijn.
Verdriet
Helaas sluit ik dit bericht af met iets heel verdrietigs. Onze laatste week hier zouden we doorbrengen met Cinthia. Eergisteren en gisteren hebben we een leuke tijd gehad samen. Gisteren hebben we bij een uitgebreid ontbijt ook haar moeder leren kennen, een ontzettend lieve vrouw (met haar vader hadden we al kennis gemaakt, want hij had Cinthia bezocht op haar verjaardag tijdens de dts). Vanmorgen vroeg werden Cinthia en haar zus wakker gebeld. Hun moeder heeft een hartaanval gekregen en is overleden. Wat bizar, wat een verdriet en wat ongelofelijk. Als jullie voor de familie Cespedes willen bidden graag.
