Bezig bij het weeshuis

De afgelopen week hebben we in het weeshuis gewerkt. Net als bij Immanuel moesten de kinderen eerst aan ons wennen. Aan het begin waren ze erg verlegen, maar toen we vrijdag weggingen kregen we heel veel knuffels. Ook gaat het na een paar dagen wat makkelijker om met de kinderen te praten. Ze komen dan aan ons zachte haar voelen en ons nederlandse woordjes vragen. We hebben ook hier weer muurschilderingen gemaakt, wat is de ruimte daardoor opgeknapt!

Groepsfoto met de gemaakte armbandjes..

Af en toe besef je opeens dat deze kinderen nooit bij hun vader of moeder op schoot kunnen zitten of getroost kunnen worden en dat is best heftig, maar het is ook fijn dat wij de kinderen kunnen laten genieten van spelletjes en knutselwerkjes.

Vrijdag zongen we een aantal liedjes en speelden we spelletjes met de muziekinstrumentjes. Dit vonden de kinderen erg leuk!

Deze jongens spelen met het kerstcadeautje dat ze gekregen hebben.

De bouw van de toiletten bij het weeshuis gaat goed.

Ondertussen is deze fotocollage alweer verouderd. Hier nog een nieuwere foto..

Cedrick is zelf ook een wees. Zijn moeder is 5 jaar geleden overleden. Pas in de afgelopen week heeft de familie een grafsteen op het graf kunnen leggen. Wij mochten aanwezig zijn bij het onthullen van de grafsteen en de herdenkingsdienst daarbij.

Vannacht gaat Gerleen als eerste van de groep terug naar Nederland. Ze moet dinsdag namelijk weer werken. Super dat je erbij was Gerleen!

We hebben het nog steeds goed naar onze zin! We voelen wel dat we snel moe zijn van het werken met de kinderen en door de warmte. ’s Avonds hebben we het ook erg gezellig als we samen eten of een spelletje doen. We voelen ons gezegend dat de reis zo goed verloopt!