We kijken terug op een ‘warm vertrek’ uit Nederland! We zijn dankbaar voor de hulp en het meeleven dat we gekregen hebben! Er is schoongemaakt in ons huis, op Micha gepast, voor ons gebeden, financiële steun gegeven, er zijn verhuisdozen gereden, veel mensen zijn op ons afscheidsavondje gekomen en sommigen hebben zelfs een stukje van hun huis afgestaan voor onze spullen. 🙂
Het afscheid nemen van iedereen was de laatste en grootste hobbel voor we vertrokken. Niet leuk, maar ook bijzonder om te beseffen wat een rijkdom je hebt in de mensen die om je heen en achter je staan.
De reis is erg goed gegaan. We hadden twee korte tussenlandingen, dat brak de reis een beetje in stukken en daardoor voelde het niet eens zo heel lang. We hadden stoelen vooraan gekregen met extra ruimte.
Op het vliegveld werden we ontvangen door Justine, Marco’s vrouw. (Marco was op ons afscheidsavondje.) Toen we naar ons huis reden vond ik het toch wel even spannend. Zou mijn beeld van het huis kloppen of zou het tegenvallen. Toen we het huis binnen gingen waren we echter blij verrast! Het huis was in betere staat en is ruimer dan we gedacht hadden! We zijn er erg blij mee.
We hebben die eerste avond bij Justine gegeten. Phoebe en Jo waren er ook. Zij wonen vlakbij ons in hetzelfde complex! Een leuk stel waar we nu al een klik mee hebben. Ze hebben twee dochtertjes waarvan de oudste een half jaar ouder dan Micha is.
Verder zijn we die eerste avond vroeg naar bed gegaan en de volgende ochtend zijn we naar de kerk gegaan. De kerk waar de meeste mensen van Jeugd met een Opdracht kerken zit hier 5 minuten rijden vandaan. Onze eerste indruk is dat het een fijne kerk is.
De dagen daarna hebben we het huis schoongemaakt en zijn we op pad geweest om allerlei inboedel te kopen. Van wc rollen tot verwarming (de winter komt er aan) en van blikopener tot koelkast.
Dinsdag was Micha (nu echt) jarig. Het was leuk om dat te kunnen vieren met Phoebe, Jo en Justine en de kids. Ook Anna, die we in januari ontmoet hebben en die ook voor Hosa in 7e Laan werkt, kwam even langs.
Woensdagavond had Henk zijn eerste bijeenkomst met de mannen van 7e Laan en omstreken. Thabo had de leiding en we keken de 2e helft van de film “Without a father”. De film werd nabesproken en Thabo deelde heel persoonlijk hoe lastig hij het nu vond om niet een rolmodel te hebben gehad omdat zijn vader al vroeg was overleden. Er kwam daardoor veel los en het was goed om met elkaar als mannen te delen en te bidden. Het belangrijkste gebedspunt was: WERK!
Vandaag hebben we een bod gedaan op een Renaultje. Henk had de auto in de wijk zien staan en het telefoonnummer gebeld. De verkoper bleek vlakbij te wonen en kwam direct de auto even laten zien. Met onze overbuurman hadden we al eerder kennis gemaakt. Hij doet verschillende dingen binnen de autobusiness en kwam meteen even meekijken of de auto een goede deal leek. Op zijn advies hebben we een bod gedaan en nu wachten we de reactie even af.
Aanstaande maandag ga ik, Linda, beginnen met een vierdaagse training verspreid over twee weken. De training is gericht op het begeleiden van gezinnen met jonge kinderen ‘at risk’. Ik weet verder nog niet veel over de inhoud, maar het lijkt me een mooie inleiding op mijn werk in 7e Laan!
Liefs vanuit Zuid-Afrika!
Henk & Linda & Micha
Hey Henk, Linda en Micha
Wat fijn dat jullie veilig en wel op Afrikaanse grond zijn. Toch wel een beetje spijt dat ik er niet was op jullie afscheidsavond, ondanks dat ik wel heerlijk pannenkoeken heb gegeten bij jullie! Ik wens jullie het allerbeste en Gods Zegen in Zuid Afrika! Veel liefs