Wat als..

Wat als een kleuter in de winter in een korte broek en op blote voeten naar school komt?
Wat als je hoort dat de moeder kleding van haar kind inruilt voor drugs?
Wat als een jonge vrouw je vertelt dat haar man een gangster is en dat ze ervan droomt om met haar kinderen te ontsnappen?
Wat als je hoort dat kinderen meevechten in een ruzie tussen twee buurtendoor stenen te gooien?
Wat als een oudere vrouw je vertelt dat ze zo graag wil weten hoe het met haar kleinkind gaat?
Wat als je ziet dat een kind op maandagmorgen overstuur is door wat er in het weekeind gebeurd is?
Wat als een oma je vertelt dat ze net sinds de eerste keer in maanden weer gewassen is door haar dochter die niet goed voor haar zorgt?
Wat als je hoort dat deze dochter de enige is die nog leeft van de vier kinderen?
Wat als oudere dames geen lekker warm kopje thee drinken, omdat ze er tegenop zien om in de winter naar de wc te gaan?
Wat als je hetzelfde iemand soms compleet onrustig en soms heel vredig ziet en hoort dat ze doet wat de stemmen van haar overleden vriend haar zeggen?
Wat als je Wakkerstroom bezoekt en zoveel jonge meiden die je als kind kende blijken een baby te hebben gekregen?
Wat als je het huis bezoekt waar we in Wakkerstroom woonden en er wordt gebeld dat de zoon van de huishoudster dit weekeinde is dood gestoken?
Wat als je weet dat dit de enige zoon is waarmee het goed ging en dat de vader alcoholverslaafd is?

Dan weet je het soms even niet meer…

Fijn om in een sterk team te werken.
Fijn dat we een Vader hebben die het wel weet.

Ik ben niet opgeleid als een sociaal werker of iets in die richting. Ik moet leren om hier professioneel mee om te gaan en niet helemaal emotioneel betrokken te raken. Het kost mij best veel energie. Tegelijkertijd zie ik hoeveel ik nu al aan het leren ben. Ik ben benieuwd wat God voor ons in petto heeft..

 

Een weekend weg met de mannen

Nog aan het nagenieten van een geweldig weekend!

Het was vrijdag even een klus om de 12 man bij elkaar te krijgen maar uiteindelijk konden we rond half twee vertrekken richting het kamp. Voor de mannen was het nog een verrassing waar we naar toe gingen, maar ze hadden er allemaal zin in. Toen we bij de camping net buiten Simons Town (‘t Den Helder van Zuid-Afrika) aankwamen waren de kamers nog niet klaar, maar we hadden Clean Cooking Stoves mee voor het bereiden van een late lunch. De stoofjes zijn één van de mogelijkheden om een inkomen te creëren voor jongeren in sloppenwijken. Zie https://youtu.be/KeT5KZ3Pu6Y

Om vier uur begon het serieuze gedeelte met worship door Robin. Hij is een kennis van Marco die door middel van sport veel voor de jeugd van Strandfontein heeft gedaan. Daarna was er onderwijs door pastor Sheldon van Bay Community Church. Hij was uitgenodigd door Thabo om tijdens het weekend te spreken en hij was kort daarvoor ook in 7de laan geweest om te zien waar de mannen vandaan komen.  De mannen werden praktisch uitgedaagd om elkaar te vertrouwen.  Eén van de mannen werd gevraag om op een stoel te gaan staan en zich achterover  te laten vallen in de handen van twee van z’n maatjes. Het is lastig om ze te vertrouwen omdat je ze niet ziet. Hoe eng kan het ook zijn om God helemaal te vertrouwen. Ze werden aangemoedigd door het verhaal van Sheldon dat God echt betrouwbaar is. De avond werd afgesloten met een lekker braai.

mens-cam-pics

De volgende ochtend zaten we al vroeg aan het ontbijt omdat we om negen uur werden verwacht bij de marine basis in Simons Town. Omdat er kort geleden wapens waren gestolen geven ze geen rondleidingen meer en daarom was het een klein wonder dat we toch via een contact van Marco de basis op konden. De rondleiding in de onderzeeër en daarna op het marinefregat Spioenkop was indrukwekend, maar het verhaal van Alvin, de contactpersoon die dit allemaal voor de mannen had geregeld was nog veel indrukwekkender. Hij vertelde dat hij uit een gezin kwam met een slang in de tuin die werd aanbeden, ook door andere mensen uit het dorp en waaraan offers werden gebracht. Toen hij christen werd, heeft hij ervaren hoe hij en zijn vrouw en kinderen door Jezus uit de duisternis werden getrokken. Fantastisch hoe Alvin liet zien hoe je leven kan veranderen als je de juiste keuzes maakt met Jezus. Zijn carrière bij de marine was daar een voorbeeld van.

Na de fish en chips in de haven van Simons Town was het tijd voor fellowship (tijd met elkaar doorbrengen) worship (God aanbidden) en een bemoedigende boodschap. De mannen werden ook uitgedaagd om de Heilige Geest toe te laten in hun leven en uitgenodigd om zich te laten dopen als dit nog niet was gebeurd. Ik was samen met Thabo druk bezig met het vuur voor een echt Zuid-Afrikaans gerecht, namelijk potje kos, toen Rynon langs kwam en vroeg of wij ook bij zijn doop wilde zijn. Mijn kamermaatje die na een tijdje in de gevangenis zijn leven weer op de rit heeft, nam deze fantastische beslissing. Ook Jozef, waarmee het team van HOSA al een lange tijd optrekt, besloot zich in het zwembad te laten dopen door Marco.

fotos-met-ster1

Na een gezellige maaltijd en een film die avond waren we zondagmorgen uitgenodigd voor de kerkdienst die Pastor Sheldon zou leiden in de Bay Church te Muizenberg, waar ook nog even aandacht was voor de mannen en door de hele kerk voor hen werd gebeden. Na een bak echte WOZA koffie zat het er dan echt op en gingen de mannen terug naar 7de Laan.

Ik voel me echt gezegend dat ik dit kamp gelijk al mee mocht maken en op die manier de mannen als snel beter kon leren kennen. Het was een voorrecht om deel te kunnen zijn van een bijzonder weekend met veel ontspanning, lekker eten en waarin iedereen bemoedigd werd om met elkaar Jezus te blijven volgen. En ik ben uiteraard benieuwd naar de volgende stappen die we samen gaan zetten!

Dankbaar

Ons weekritme
Wij wonen nu ruim een maand in Muizenberg en we kunnen steeds meer settelen. We beginnen ook al een ritme te krijgen en dat is erg fijn. Zo ziet onze week er nu ongeveer uit:

Op maandag is Linda ’s ochtends op de school en ’s middags bij de trauma groep.

Dinsdag is een werkdag van Henk. Hij maakt op dit moment vooral afspraken om zijn netwerk uit te breiden en hij is regelmatig in gesprek met Marco om ideeën uit te wisselen. Ze bereiden ook een evenement voor om winterjassen uit te delen aan de kinderen. Dinsdag tussen 18 en 19u is er een zumba avond in de kerk, waar Linda en Phoebe proberen heen te gaan. 🙂

Woensdag is Linda ’s morgens op de school. ’s Middags kan Henk aan de slag gaan. ’s Avonds is hij bij de mannen Bijbelstudie.

Donderdag is Linda ’s ochtends op de school en ’s middags bij de vrouwen Bijbelstudie. Daartussenin hebben we op de 2e en 4e donderdag van de maand een meeting met iedereen van HOSA. ’s Avonds is de worship avond van Jeugd met een Opdracht.

Vrijdag is een werkdag van Henk. Vanmiddag vertrekt hij met de mannen Bijbelstudie voor een weekeinde weg.

Op zaterdag hebben we tot nu toe ’s morgens een workshop gedaan of zijn we op jacht geweest naar spullen/bankrekeningen/verzekeringen.

Zondag ochtend gaan we naar de kerk. De meeste mensen van HOSA kerken bij een grote evangelische gemeente. Afgelopen week hebben we een andere kerk bezocht in Muizenberg, een baptistengemeente.

Verwenmomentje met manicure bij de vrouwen Bijbelstudie
Verwenmomentje met manicure bij de vrouwen Bijbelstudie

De storm

In de afgelopen dagen heeft het in Kaapstad behoorlijk zwaar gestormd. Voor ons was het niet beangstigend, maar wel voor de vele mensen die in sloppenwijken wonen. In 7de Laan hebben – wonder boven wonder – alle daken en sloppen het gehouden. De dag voor de storm was hier uitdrukkelijk voor gebeden. Gisteren op de Bijbelstudie vertelde een vrouw wel dat ze heeft gehuild als een baby. We zijn dankbaar dat de storm nu voorbij is en de schade in 7de laan maar klein was, er is al zoveel stress voor de mensen die hier wonen. Andere gebieden zijn wel zwaarder getroffen. Het is hier een stuk kouder geworden na de storm.

Dankbaar

Na elke maand krijgen we een overzicht van de giften die voor ons binnen zijn gekomen op het rekeningnummer van Jeugd met een Opdracht. We weten nog niet precies welke giften éénmalig zijn en welke giften we maandelijks mogen verwachten, maar we voelen ons zeker bemoedigd dat God via de gevers voorziet! We zijn erg dankbaar voor iedereen die om ons heen staat en het vertrouwen in ons heeft om financieel bij te dragen aan ons werk! Zonder jullie zouden wij hier niet aan de slag kunnen gaan. Van meerdere giften kunnen we niet herleiden van wie we ze gekregen hebben, omdat we alleen een voorletter en achternaam ontvangen. Hopelijk kunnen we de gevers via deze weg hartelijk bedanken!

Schoolexcursie naar Bird's World!
Schoolexcursie naar Bird’s World!
De voorbijganger had helaas wat minder camera ervaring :)
De voorbijganger had helaas wat minder camera ervaring 🙂
P
Prachtige natuur om te wandelen vlakbij

Een paar indrukken van de afgelopen dagen

Het gaat goed hier. We zijn al best lekker gesetteld in ons huisje en we zijn begonnen in 7e laan. We lopen mee in de verschillende projecten om straks te kunnen beslissen waar we kunnen gaan versterken. We dachten dat we al best heel wat gewend waren, maar ik, Linda, merk dat het mij best heel veel energie kost om kennis te maken met de gebrokenheid van het leven in de sloppenwijken hier. Hieronder een paar van mijn indrukken van de afgelopen dagen;

Donderdag
We bezoeken een safe house voor kinderen. Hier wonen een aantal kinderen die eerder in 7e Laan woonden, maar die uit huis geplaatst zijn vanwege misbruik of geweld. Als we vragen hoeveel procent van de kinderen uiteindelijk terug kunnen keren naar hun ouders, krijgen we te horen dat dit minder dan 1 procent van de kinderen is. Zodra de kinderen in dit safe house wonen, hebben ouders het idee dat ze zich om deze kinderen geen zorgen meer hoeven te maken. Ze komen de kinderen niet bezoeken. De sociaal werkers die betrokken zijn, zijn meestal te druk om met het gezin aan de slag te gaan om het mogelijk te maken dat de kinderen terug kunnen. De kinderen raken gefrustreerd omdat ze denken dat de huismoeders een bezoek met hun ouders in de weg staan. Dit belemmert ze weer om een goede relatie op te bouwen met de huismoeders, die uiteindelijk vaak hun pleegmoeder worden.

Vrijdag
We lopen samen met Marco door de sloppenwijk 7e Laan. Hij stelt ons voor aan de mensen die we tegenkomen. Bijna alle mensen zijn erg vriendelijk en maken een praatje. Dan komen we een man tegen die hoogstwaarschijnlijk gebruikt heeft en mijn hand net iets te stevig beet pakt en zegt dat ik hem een kus moet geven. Met Marco en Henk erbij is het niet bedreigend, maar het bevestigt dat ik niet zomaar alleen door de wijk moet lopen.

We rijden met de auto naar een andere sloppenwijk. Er staat een gebouwtje dat vroeger een kerk was. Nu wordt het ‘de Hel’ genoemd. Hier zijn mensen verkracht en vermoord.

Zaterdag
Gisteren zou onze bank bezorgd worden, maar een paar uur na de afgesproken tijd belde de verkoper/meubelmaker; hij was in slaap gevallen in de bank. (Hoe bedoel je?! In ONZE bank? ;)) Na zaterdag weer een paar uur wachten arriveert de bank! Heerlijk om ’s avonds in te kunnen ploffen.

Henk heeft die ochtend een seminar gevolgd en heeft mooie contacten opgedaan als het gaat om een ander sociaal/community development project in Kaapstad. ’s Avonds gaan we uit eten bij Spur, lekker goedkoop én er is een binnenspeeltuin voor de kinderen. Micha klimt in het toestel en Henk zit in de kinderhoek te gamen. #lekkerrustig

Zondag
In Spakenburg dronken we na de kerk bijna altijd koffie bij familie. Fijn dat Jo en Phoebe dichtbij wonen en gezellig om hun en de kinderen bij ons op de koffie te hebben!

img_20170530_231618Maandag
Ik, Linda, ben de ochtend op het schooltje. Vijf kinderen tussen de 3 en 5 jaar worden meegenomen naar de tandarts. Even later komen ze terug. Bij allemaal zijn tanden of kiezen getrokken. Bij een jongetje van drie zijn al zijn vier boventanden voorin getrokken, omdat ze allemaal verrot en al afgebroken waren. Hij lijkt in shock. Op het schooltje leren de kinderen om tanden te poetsen, maar ik zie dat het voor veel kinderen al te laat is.

’s Middags ben ik bij de eerste sessie van een traumagroep die 8 weken zal draaien. Er is best een grote opkomst van zo’n 8 vrouwen. Elke week zullen we ook iets leuks doen om te ontspannen, deze week versieren we cupcakes. Ik bekijk stiekem hoe sommige dames bordjes vol cupcakes wegwerken en een plastic beker vol met glazuur mee naar huis nemen.

Dat waren wat losse indrukken om een indruk te geven.. 🙂

Eerste weken in Muizenberg

Op dit moment zijn we 2,5 week in Zuid-Afrika en het is al heel snel normaal gaan voelen dat we hier nu wonen. We hebben de eerste weken gebruikt om veel praktische zaken te regelen. We hebben een mooi huisje op een beveiligd complex tussen 7e laan en Muizenberg in en we hebben nu een deel van de inboedel kunnen verzamelen. Het was fijn dat we de eerste dagen het busje van Hosa hiervoor konden gebruiken.

Daarna was het dus zaak om zelf vervoer te regelen. Niet ver buiten Muizenberg zitten een aantal autodealers op een rij die Henk bezocht heeft. Bij één van de dealers werd hem de ‘ten year car’ geadviseerd, oftewel een auto waar je normaal gesproken probleemloos tien jaar mee kunt rijden. Niet geheel toevallig had onze achterbuurvrouw zo’n Renaultje te koop staan, welke we voor een schappelijke prijs konden overnemen. De auto is bijna 7 jaar oud en laten wij nu net een visum voor 3 jaar hebben… 🙂 Het op naam zetten van de auto bleek een tijdrovend karwei voor Henk, maar we hopen dat binnenkort alles geregeld is.

Wat ook bijzonder was, was dat we net op tijd hier waren zodat Linda mee kon doen met een training om het ‘family strenghtening program’ aan te kunnen bieden. Ik ben enthousiast over dit programma en wil graag meedraaien als Hosa dit in het voorjaar (Nederlandse najaar) gaat aanbieden.

dsc_1351Het is een programma van acht weken en leert ouders om op een positieve manier hun kinderen op te voeden en te beschermen. Het leert kinderen bijvoorbeeld om hulp te kunnen vragen, om met woede om te gaan en om groepsdruk te weerstaan. In 7e Laan worden kinderen regelmatig geslagen als ouders boos worden. Er is ook vaak geen positieve individuele aandacht voor de kinderen en er wordt weinig naar ze geluisterd of met ze gecommuniceerd.

Een voorbeeld; als kinderen spelen en één kind bezeert zich, gaat één van de andere kinderen vaak een ouder halen die zich over het huilende kind gaat ontfermen, maar als hier in 7e Laan een kind zich bezeert, lachen de andere kinderen het vaak uit. Er is een gebrek aan inlevingsvermogen. En dat komt niet omdat deze mensen en kinderen slecht zijn, maar dat komt doordat ze dit ook van hun ouders niet hebben meegekregen. Bovendien leven ze onder omstandigheden waar continu stress is en zijn ouders vaak zelf getraumatiseerd. Als je in deze overlevingsmodus leeft, is het een makkelijkere en snellere oplossing om je kind een flinke tik te geven als hij je irriteert dan om het kind te vragen waarom hij iets doet of om het kind op een positieve manier aan te moedigen.

Henk draait op dit moment al mee in de mannengroep van 7e Laan. Ook heeft hij deze week al een heel rijtje afspraken om contacten te leggen. De komende twee maanden hebben we de tijd om met de verschillende activiteiten van Hosa mee te lopen om de mensen en het werk beter te leren kennen en daarna zullen we eigen verantwoordelijkheden krijgen. Het zal nog wel even duren voor we echt een weer een ritme krijgen.

dsc_1336
Met Micha gaat het ook goed. Afgelopen zondagmiddag zijn we lekker met Justine en Marco en Phoebe en de kinderen naar een park geweest. Hij lijkt niet veel moeite te hebben met de overgang en dat is erg fijn. Hij is nog net zo gek op auto’s en ik verbaasde me erover hoe snel hij onze auto kon herkennen op een parkeerplaats. 🙂 Praten doet hij nog niet veel, hij redt zich nog prima met een uitdrukkelijke ‘díe’.

Dat was het even voor nou, liefs vanuit Muizenberg!